Om de woorden van Hector (personage in het boek) te gebruiken: “Het wordt beter.”

Als je zou kunnen sterven van schuldgevoel, dan zou ik dood zijn. Zoals ook eigenlijk de bedoeling was.

Oudjaarsavond, San Franciso. Het feest van het jaar eindigt in een tragisch ongeluk. Cara overleeft het. Haar beste vriendin Georgina niet.
Negen maanden later besluit Cara’s moeder dat een kostschool in de Zwitserse Alpen de nieuwe start is die haar rouwende dochter nodig heeft. Maar Cara weet dat het niks uitmaakt; Georgina is weg en niets zal haar terugbrengen.
Op haar nieuwe school weet niemand iets over Cara’s verleden en ze is van plan dat zo te houden. Maar hoe ze ook haar best doet om afstand te bewaren, haar nieuwe vrienden breken de muur die ze zo zorgvuldig had opgebouwd langzaam af. Vooral de ongewone, oprechte Hector, die beter dan wie dan ook begrijpt hoe ze zich voelt. Hoe dichter Cara naar Hector toe groeit, hoe meer Georgina wegglijdt. Het leven omarmen betekent dat ze het verleden moet loslaten, maar Cara weet niet zeker of ze wel een tweede kans verdient.

Ik kon het boek prima wegleggen

Na de eerste 50 bladzijden was ik ervan overtuigd dat ik de 100 bladzijden niet eens zou halen en het boek maar gewoon zou beoordelen met één ster. Wat heb ik me geërgerd aan Nina’s schrijfstijl. Veel ’tell’ in plaats van ‘show’ en overdreven uitleggingen waar ik regelmatig mijn ogen om liet rollen en bij mezelf dacht: “Thanks, captain obvious.” Er gebeurde niet veel en ik vond de personages ook niet bijzonder interessant. Gewoon één tergend lange introductie. Dus jawel, ik heb het boek met gemak weg kunnen leggen, ondanks dat Sophie Kinsella beweert van niet.

De sterren namen tijdens het lezen toe!

Maar ik heb het gered tot 1/3 en daarna werd het iets beter, waardoor ik toch maar door ben gaan lezen. Mijn één ster werd in mijn hoofd twee sterren, en tegen de tijd dat ik over 2/3 van het boek was, wist Nina me tóch nog onverwacht een beetje te raken met haar verhaal en de personages.

Zeker niet een geweldig boek, en ik zou hem geen tweede keer willen lezen. Sterker nog, ik zou het geen geweldig debuut noemen. Het lijkt alsof ze halverwege pas echt heeft leren schrijven, en dat doet enorm afbreuk aan het verhaal. Máár… In gedachten nemend dat dit haar eerste boek is en ik het einde beduidend beter geschreven en interessanter vond, wil ik mijn review besluiten met een (ietwat magere) drie sterren.

Titel: Mijn jaar na jou
Auteur: Nina de Pass
Verschenen: 18 april 2018
Pagina’s: 320
Uitgever: Van Goor (Best of YA)
ISBN:9789000370627
Debuut: Ja

Rating: 2.75/5

bestelbijbookspot
Bestel bij Bookspot
Bestel bij Libris