Recensie: Een Vloek zo Eenzaam, Brigid Kemmerer

Ik weet dat ik de laatste tijd veel 5 ‘sterren’ recensies schrijf, maar ik kan het niet helpen. Ik heb echt een paar geweldige boeken achter elkaar gelezen, en ‘Een Vloek zo Eenzaam’ verdient echt 100% deze rating, geen twijfel. Lees gauw door waarom! Maar eerst: waar gaat het boek over?

Prins Rhen is vervloekt: hij beleeft de herfst van zijn achttiende levensjaar telkens opnieuw. In het begin maakte hij zich niet veel zorgen want het leek gemakkelijk de vloek op te heffen: deze zou verbroken worden als er een meisje verliefd op hem werd. Maar dat was voordat hij merkte dat hij aan het eind van iedere herfst veranderde in een bloeddorstig monster dat alles en iedereen om zich heen verscheurde, inclusief zijn familie. Na 327 herfsten is hij alle hoop verloren. Totdat de onschuldige Harper Lacy zijn wereld in wordt gezogen.

Mijn favoriete sprookje

Wanneer ik zeg dat ‘Fantasy’ mijn favoriete genre is, is dat vaak eigenlijk niet correct. Ik heb het zacht gezegd niet zo op vampieren of hekserij, laat staan demonen… Nee, in mijn hoofd heb ik het eigenlijk over sprookjes. Fantastische werelden met heldhaftige personages. Verhalen zoals… Een Vloek zo Eenzaam. Toen ik las dat het om een ‘Beauty and the Beast’ retelling ging, was ik al helemaal verkocht! Dat is al sinds ik een klein meisje ben mijn absolute favoriet geweest en ik was benieuwd of dit boek mijn verwachtingen waar kon maken… Het overstijgt ze. Kemmerer weet heel goed hoe ze een sprookjesachtige wereld neer moet zetten zonder te info-dumpen of dat het saai wordt. Haar schrijfstijl is ontzettend prettig, met een goede afwisseling van show en tell. Heel interessant was het ook om te lezen vanuit Harper én Rhen.

Nieuwe liefde

Sorry mijn allerliefste mannetje van me, ik ben verliefd geworden op een ander. Een fictief personage wellicht, maar details daar gelaten… Oké, even zonder gekheid. Niet alleen heeft Kemmerer twee knappe mannen weten neer te zetten (in mijn fantasie), maar ze ook levensecht gemaakt met al hun sterke, en zwakke punten waardoor het moeilijk is níét verliefd op ze te worden. Sowieso, alle personages in het boek, ook zeker Harper, de vrouwelijke hoofdpersonage, hebben me weten te raken. Ik zie ze stuk voor stuk voor me. Harper, Grey en Rhen sowieso. Maar ook Freya en haar kinderen, Jamison, Lilith, Zoh en Karis… Ik zal ze missen (de meesten dan), maar hoop ze weer tegen te komen in deel 2 ‘Een Hart zo Vurig’!

Enigszins voorspelbaar?

Als ik echt héél kritisch ga kijken hier, dan kon ik het einde wel een beetje voorspellen. Ik zou er graag iets dieper op in gaan, maar dat lukt me niet zonder spoilers, dus ik hou het hier bij. Maar, dan denk ik ook bij mezelf… Had ik het als lezer graag anders gezien? Dan zeg ik volmondig: nee. Soms duik je in verhalen met een bepaalde verwachting, en is het helemaal niet erg als die verwachting uitkomt. Al met al, een geweldig boek en een absolute aanrader voor mensen die (net zoals ik) van sprookjes houden (met een iets duisterder tintje)!

Titel: Een Vloek zo Eenzaam
Auteur: Brigid Kemmerer
Verschenen: Oktober 2020
Pagina’s: 477
Uitgever: Blossom Books
ISBN:9789463491730
Debuut: Nee
Rating: 5/5