Na het lezen van de Hof van doorns en rozen serie was ik dol op de schrijfstijl van Sarah J. Maas – en ja, ik moet toegeven dat ik ook wel van de wat pittigere scenes hou. Sarah J. Maas haar boeken zijn zeker niet geschikt voor de allerjongste of meest preutse lezers. Ik besloot om Huis van aarde en bloed daarna te lezen. Een uitdaging, want dat boek bevat 936 bladzijden. Maar ik heb hem uitgelezen en geef hem zeker vijf sterren!
Crescent City is een bruisende, moderne stad waar mensen en magische wezens op gespannen voet met elkaar samenleven. De stad strekt zich uit in zeven districten, van het knusse stadshart en chique woonwijken, tot duistere uithoeken en de beruchte markt waar van alles te koop is, van vers vlees tot smokkelwaar.
In de stad maken vier huizen de dienst uit. Bryce Quinlan – half mens, half Fae – behoort tot het huis van aarde & bloed, net als alle andere mensen, dieren, heksen en Fae. Samen met haar vrienden geniet ze volop van alles wat Crescent City te bieden heeft. Maar als de stad wordt getroffen door een wrede moord, komt er abrupt een einde aan haar zorgeloze leven. Bryce krijgt de opdracht de dader te ontmaskeren, samen met de beruchte huurmoordenaar Hunt Athalar. Maar hun verwoede poging het mysterie op te lossen, zet meer in beweging dan ze lief is.
Moeilijke start
Het verhaal begon boeiend genoeg: weerwolven, een vuurelfje en een hoofdpersonage die half fae is – wat blijkbaar een bovennatuurlijk ras is waar Sarah haar voorkeur voor heeft – maar het kwam wat traag op gang. Zodra het verhaal echt begon en dan bedoel ik vanaf het moment van de moord waar het hele verhaal om draait, duurde het best lang voor ik echt doorhad waar het nou heen ging. Er kwamen aantrekkelijke engelen in beeld en demonen, maar het verhaal zelf was warrig en ik heb een moment gehad waarop ik de neiging had om het boek weg te leggen. Zeker omdat mijn interesse na honderd bladzijden nog niet was gewekt. Ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan.
De meest boeiende personages
Na die honderd pagina’s kwam het verhaal pas echt op gang en sleurde het me mee in een rivier van plotwendingen en boeiende personages. De hoofdpersonages: Bryce en Hunt zijn al interessant met hun constante gekibbel en duidelijke chemie, maar net als in een hof van doorns en rozen vond ik de bij-personages vaak nog boeiender. Sarah heeft werkelijk een talent voor het creëren van interessante en unieke personages en ik moet toegeven dat ik er wat jaloers op ben als schrijver. Voornamelijk de broer van Bryce, Ruhn, vond ik interessant. En er was een demon, Aidas, die een paar keer in het verhaal terugkwam en waar ik toch wel nieuwsgierig naar werd, omdat hij een Bryce elkaar leken te kennen. Hij stelde steeds dezelfde vraag aan haar, welke ik niet ga verklappen en waar je het antwoord op pas aan het einde van het verhaal krijgt.
Verrassend einde en smachtend naar meer
Zoals ik eerder al benoemde zaten er veel plotwendingen in het verhaal en ook dat is iets waar Sarah erg goed in is. Gedurende het hele verhaal vroeg ik me af of het echt nodig was dat het zo lang was en aan het einde kreeg ik mijn antwoord: Ja. Elk hoofdstuk, elk personage, elke alinea; alles had een doel en was nodig voor de finale. Miste je een hoofdstuk, was je de draad van het verhaal kwijt geweest. Het einde van het verhaal was dat ook erg verrassend en de onthulling van de uiteindelijke dader heb ik echt niet zien aankomen, maar terugkijkend was het al voorspeld. Kleine hints die het hadden kunnen verklappen. De laatste hoofdstukken waren zo spannend dat ik tot laat in de nacht heb doorgelezen en ik moet toegeven dat ik er een paar hoognodige slaapuren voor heb opgeofferd. Toch, aan het einde waren niet alle vragen beantwoord. Zeker wat betreft Hunt, de aantrekkelijke engel die Bryce bewaakte. Aan het einde van het verhaal wordt er door de demon, Aidas, nog benoemd dat Hunts vader wel trots op hem zou zijn. Een vader waarover niets bekend is. Is hij misschien de oorzaak van Hunts zeldzame krachten? Misschien iets voor een tweede deel? Gelukkig heb ik gelezen dat die voor 2 november dit jaar gepland staat. Maar wanneer de Nederlandse versie uitkomt is natuurlijk nog maar de vraag.
Titel: Huis van Aarde en Bloed
Auteur: Sarah J. Maas
Verschenen: Maart 2020
Pagina’s: 936
Uitgever: Boekerij
ISBN: 9789022589403
Debuut: Nee
Rating: 5/5
Met een talent om al van jongs af aan boeken in een rap tempo te verslinden, creëerde Claudia de bookstagram, thebookstawriter. In het dagelijks leven klantenservice medewerker bij een grote internet en telefoon provider en schrijver (nog niet gepubliceerd) Momenteel is ze druk bezig met het schrijven van Sydra’s waarheid, een fantasy verhaal waarvan ze hoopt dat die uiteindelijk de eer krijgt om uitgegeven te worden.
Geef een reactie