Het concept van Ivelle sprak me al meteen aan vanaf het moment dat ik erover hoorde. Dit boek stond dan ook hoog op mijn te-lezen lijst. Ik ben blij dat ik het boek heb opgepakt en uitgelezen (ondanks een paar technische tekortkomingen, maar daarover later meer).

Groen is angst. Blauw is verdriet. Oranje is blijdschap. In Pagdama vertelt de kleur van je ogen precies hoe je je voelt … De negentienjarige Ivelle ziet het rood van de liefde overal om zich heen. Naar háár heeft er echter nog nooit een jongen met die tint van verliefdheid gekeken. Maar als ze een jaar na hun eerste ontmoeting de charmante Renzo weer tegenkomt, neemt ze een besluit dat alles kan veranderen. Een besluit dat niet zonder risico is … Een verrassend verhaal dat bewijst dat iedereen meer is dan wat je ziet. Ontroerende urban fantasy voor young adults.

Liefde

Wat ik super leuk vind is dat de betekenis van de naam Ivelle, ‘liefde’ is, wat natuurlijk erg goed bij het hoofdpersonage past. In het begin had ik wat moeite om me met haar in te leven omdat ze wat wanhopig over kwam, maar dit staat mooi in contrast met het einde van het verhaal. Het was tof om te zien wat voor persoonlijke groei ze heeft doorgemaakt. In een korte tijd heeft Laura een goed beeld van Ivelle’s familie weten te schetsen, al bleven haar (nieuwe) vrienden wat oppervlakkig door het verhaal heen. Dit was echter niet storend. Arch (een ander belangrijk personage) daarentegen had een boeiend karakter en achtergrond verhaal. Ik leefde echt met hem mee.

Boeiende setting, boeiend verhaal, boeiend geschreven

Qua schrijfstijl moest ik echt even wennen, door de vele bijzondere zinconstructies en komma’s. Maar na een paar hoofdstukken gelezen te hebben, ging ik heel vlot door het verhaal. Er stonden ook zeker een aantal prachtige zinnen in! Laura weet je telkens nieuwsgierig genoeg te maken dat je steeds verder wilt lezen. Ik vind het altijd knap als een auteur dat met je kan doen. De wereld die de auteur heeft neergezet is ook van begin tot eind boeiend en smaakt zelfs naar meer (zonder dat het storend is). Het concept is duidelijk: emoties zijn letterlijk af te lezen aan iemands ogen op basis van kleur. Meestal kun je ook goed uit de tekst halen welke kleur bij welke emotie hoort, maar aangezien het er zoveel zijn, is het soms wat verwarrend. Gelukkig heeft Laura dan ook een (digitale) boekenlegger erbij om het wat makkelijker te maken.

Enkele mankementjes, maar…

Gek genoeg wordt Ivelle gepresenteerd als een urban fantasy, terwijl het verhaal op zich veel meer aandoet als een dystopian. Wat ik trouwens niet erg vind, want ik ben gek op dystopians. En nog even over die boekenlegger en oogkleuren… Het is jammer dat die lijst niet in het boek zelf is geprint. Dat was een fijne toevoeging geweest. Ook kwam ik er op het einde pas achter dat er een kaart bij zat (die zat dus achterin het boek geprint). Leuk, maar voegde niet veel toe. En nu ik toch even kritisch bezig ben: het viel me op dat er nog aardig wat opmaak-, grammatica-, spelling- en stijlfouten in zaten.

Deze punten zijn niet te verwijten aan de auteur zelf, maar is naar mijn inziens wat slordig vanuit de uitgeverij. Natuurlijk staat er in ieder boek fouten, dat is ook niet te voorkomen. Het blijft immers mensenwerk en ik weet zelf ook hoe lastig het is om álles eruit te halen, zelfs als je er tig keer overheen bent geweest. Ik vond het in dit boek alleen wat veel (met name het eerste gedeelte van het boek), wat afbreuk deed aan een prachtig verhaal. En ik verbaasde me erover omdat het geen kleine en/of nieuwe uitgeverij betreft. Gelukkig heb ik me er niet door laten weerhouden om verder te lezen, want het is echt een leuk en origineel verhaal! Verder kan ik alleen maar hopen dat lezers net zo vergevingsgezind zijn wat mijn eigen boek betreft.

Titel: Ivelle
Auteur: Laura Diane
Verschenen: Juli 2021
Pagina’s: 275
Uitgever: Clavis Young Adult
Rating: 4/5