Noem me bevooroordeeld als auteur van ‘de nieuwe Wendy‘, maar als ik een boek zie dat geïnspireerd is door Peter Pan, moet ik die natuurlijk lezen! Latoya Morris heeft een heel eigen verhaal en wereld neergezet. Het is altijd ontzettend leuk (en knap) om te zien hoe schrijvers een eigen draai weten te geven aan een verhaal dat we allemaal (denken te) kennen.

Aarde, tweeëntwintigste eeuw. Ruimtereizen en handel drijven met andere planeten behoren tot het alledaagse leven. Ingenieur en pilote Eavan is een afstammelinge van een meisje genaamd Wendy, dat meer dan drie eeuwen geleden door een vliegende jongen met een panfluit mee is genomen naar een prachtig eiland, waar je nooit volwassenen wordt. Eavan is er heilig van overtuigd dat haar voorouder het hele verhaal, dat ze in een dagboek heeft opgeschreven, niet uit haar duim heeft gezogen. Samen met haar vriend Chris gaat ze op zoek naar de planeet waarvan zij vermoedt dat Wendy daar ooit terecht is gekomen met de vreemde jongen. Maar ze is niet voorbereid op wat ze daar werkelijk aantreft.

Geen tijd om je te vervelen

De eerste paar bladzijden beginnen rustig met een fragment uit Wendy’s dagboek. Daar hebben we meteen de eerste kennismaking en herkenningspunt te pakken met het geliefde Peter Pan verhaal. Maar vanaf daaruit gaat het tempo rap omhoog. Er gebeurt enorm veel in korte tijd, mysterieuze gebeurtenissen en kennismakingen, waardoor je als lezer graag snel wilt doorlezen om antwoord te kunnen krijgen op al je vragen. Je hebt geen tijd om je te vervelen. De wereld/planeet waar Eavan en Chris op terecht komen is zowel herkenbaar als compleet nieuw, wat het interessant maakt om over te lezen. Zeker enkele bewoners die we niet per se kennen, of… wel?

Spanning en avontuur

De schrijfstijl van Latoya is vlot en toch beeldend, met hier en daar mooie vergelijkingen. Normaal ben ik geen fan van verhalen geschreven vanuit de derde persoon, maar terwijl je steeds dieper in het boek verzeild raakt, merk je dat dit een goede stijlkeuze is geweest. Zeker wanneer er vanuit de slechterik (ja, zo mag je hem zeker wel noemen!) leest, weet Latoya heel goed een spanning op te bouwen.

Compleet verrast

Dat Latoya een origineel verhaal weet neer te zetten, is nogal zacht uitgedrukt. Het is dan ook meer een ‘vervolg’ op het oorspronkelijke Peter Pan verhaal, met (wat achteraf bleek) een nogal duistere toon – iets wat me compleet heeft verrast. En dat is zowel positief als negatief bedoeld. Zo heb ik enorm bewondering voor alle plottwists, waarvan het verrassingselement dus erg groot was. Maar werd ik als lezer enigszins teleurgesteld doordat het boek een totaal andere weg in sloeg dan ik van te voren had verwacht. Het bleek veel meer dark fantasy achtig te zijn (bijna tegen het horror aan), terwijl het boek naar mijn idee gepresenteerd werd als een science fiction.

Er ontbreekt iets in het teveel

Ondanks dat ik echt wel heb genoten van het verhaal, miste ik wat qua worldbuilding en kwamen er vragen in me op, waarvan veel niet beantwoord zijn. Zo wist ik pas aan het einde van het verhaal of Eavan en Chris ouders hebben (en waar ze leven). Maar is het nooit duidelijk naar voren gekomen wat hun beroep precies inhoudt, waarom niemand hun heeft gemist/komen zoeken na de crash en hoe het mogelijk is dat ze als 19 of 20 jarigen, al járen samen avonturen beleven in een ruimteschip. Een compleet ruimteschip, voor twee jonge mensen. Het verhaal was overduidelijk plot-driven, maar daardoor miste ik wel een bepaalde diepgang in de personages.

Ook rommelde de verhaalstructuur een beetje. Normaliter is een verhaal opgebouwd met een introductie, inciting incident (het moment dat alles veranderd), middelpunt en werkt uiteindelijk toe naar een climax. Behalve… dat er meerdere climaxen waren in dit verhaal. Dat voelde op het einde een beetje teveel, waardoor het wat ongeloofwaardig werd. Al met al zou ik de eerste helft van het boek ook anders beoordelen, dan de laatste helft van het boek. Daardoor kom ik uit op een rating van 3,5/5.

Toch heb ik er zeker wel van genoten en ik denk dat mensen die van duistere verhalen houden hiervan zullen smullen!

Titel: Nooit Gedacht
Auteur: Latoya Morris
Verschenen: November 2021
Pagina’s: 300
Uitgever: Hamley Books
Rating: 3.5/5